Stil

Het is stil zonder jou.

Ik mis je vertrouwde stem,

woorden, die ik nog graag horen wou.

Soms vragend, soms ad rem.

 

Het is stil zonder jou.

Je vertrouwde aanwezigheid

heeft plaatsgemaakt

voor die akelige rouw.

 

Het is stil zonder jou,

maar die stilte gaat voorbij.

En in plaats van die kou

warmt jouw herinnering in mij.

 

Alweer een maand geleden

verruilde jij het nu.

Je hebt je strijd gestreden

en bent gearriveerd in het continu.

 

 

 

 

 

Hiltje

Ik ben er stil van…
Heb dit gedicht een aantal keren gelezen maar wil niet stil blijven en zoek naar de woorden die het eerste bij me opkwamen omdat ik toch graag een reactie wil geven.
Wat heb je dit ontzettend mooi geschreven Paul.
Tussen het verdriet van leegte en moeten missen, straalt zoveel warmte en liefde uit <3
Heel veel sterkte met het rouwen en neem ruim de tijd om het een plekje te geven.
Koester de herinneringen aan je vader, voor altijd in jouw hart.

Ruby

Lieve Paul, we zijn zeer onder de indruk van deze prachtige mooie woorden, zo vol gevoel& gevuld met liefde… je krijgt beslist “’n knipoog van boven”Alle liefs van ons vr beide Ruby&Steef

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.